Inleiding en relevantie: Het eerste persoonlijke leerdoel tijdens mijn stage was het verminderen van mijn perfectionisme en het effectiever leren werken binnen deadlines. In een dynamische werkomgeving zoals bij Durlinger Schoenen, waar snelheid en efficiëntie essentieel zijn voor het creëren van content, campagnes of marketingacties, kan perfectionisme soms een belemmerende factor vormen. Hoewel een kritische blik waardevol is, merkte ik dat ik soms bleef hangen in details en daardoor onnodig veel tijd besteedde aan het steeds opnieuw aanpassen van teksten of ontwerpen. Dit leerdoel was dus niet alleen belangrijk voor mijn eigen ontwikkeling, maar ook relevant voor de organisatie: sneller kunnen schakelen, knopen durven doorhakken en vertrouwen op eerdere keuzes draagt bij aan een soepel verloop van projecten en een hogere productiviteit binnen het team.

Bijdrage aan persoonlijke ontwikkeling: Door aan dit doel te werken, wilde ik leren effectiever te zijn in mijn werk en minder last te hebben van twijfel of uitstelgedrag door perfectionisme. Mijn doel was om binnen 15 weken bewust te oefenen met het maken van keuzes binnen de gestelde deadlines en hierbij taken af te ronden zonder ze overmatig te herzien. Dit helpt me om met meer zelfvertrouwen en rust te werken en zorgt ervoor dat ik taken sneller durf los te laten, wat in mijn toekomstige loopbaan als ondernemer en marketingprofessional een essentiële vaardigheid zal zijn.

Reflectielogboek (Week 1–15)

Dit reflectielogboek beschrijft wekelijks mijn ervaringen tijdens de eerste 15 weken van mijn stage. Per week noteer ik:

• Wat heb ik gedaan waarbij perfectionisme meespeelde? (Situatie en gedragsdoel van die week)

• Hoe heb ik bewust geprobeerd het los te laten? (Aanpak om perfectionisme tegen te gaan)

• Wat hielp wél en wat vond ik moeilijk? (Effecten, feedback en knelpunten)

• Cijfer voor ‘loslaten’ (1–10): zelfbeoordeling hoe goed het loslaten van perfectionisme die week is gelukt.

Hieronder staat het logboek, gevolgd door een analyse van het gewijzigde prioriteitensysteem en een visuele voortgangstracker.

Verandering in Prioriteitensysteem en Efficiënter Werken

In de eerste weken werkte ik met een traditioneel prioriteitensysteem: taken kregen labels als hoog, middel of laag. Ik merkte al snel dat dit voor mij niet ideaal was. Waarom niet? Bijna alles leek “hoog” omdat ik overal het belang van inzag en mijn perfectionisme zorgde ervoor dat ik zelfs lage prioriteiten veel aandacht gaf. Het resultaat was dat ik moeite had om keuzes te maken: ik schoof taken vooruit totdat ik zeker wist dat ik ze perfect kon doen, of ik bleef hangen in details van een hoog prioriteitstaak uit angst iets over het hoofd te zien. Hierdoor werkte ik minder efficiënt; ik was bijvoorbeeld soms met drie dingen half bezig en niets echt aan het afronden.

Halverwege de stage stelde Bo een nieuw genummerd prioriteitensysteem voor, gebaseerd op mijn weekplanning. In plaats van categorieën kreeg iedere taak een nummer in volgorde van aanpak: 1, 2, 3, … etc. Dit heeft mijn manier van werken flink verbeterd:

• Duidelijke volgorde: Ik wist precies welke taak eerst moest en welke daarna. Dit haalde de twijfel weg over “waaraan moet ik nu werken?” en verminderde uitstelgedrag. Bijvoorbeeld, in week 4 had ik tassen fotograferen eerst als laag prioriteit staan, maar bleef ik er toch mee bezig in mijn hoofd. Met het nieuwe systeem was het taak nr. 5, dus ik deed het pas nadat 1 t/m 4 af waren. Dat gaf rust en structuur.

• Focussen op één taak tegelijk: Doordat ik taken één voor één afwerkte, werd ik gedwongen mijn aandacht te richten. Mijn perfectionisme had minder kans om me van de hak op de tak te laten springen (wat eerder gebeurde als ik iets moeilijk vond, dan schoof ik het door onder het mom van “andere hoge prioriteit eerst”). Met de genummerde lijst bleef ik vaak bij de taak tot hij klaar was en dan pas door naar de volgende.

• Betere tijdsplanning: In het Excel-overzicht kon ik ook een tijdsinschatting per taak zetten. Met nummers erbij ging ik veel bewuster om met mijn tijd: taak 1 kreeg bijvoorbeeld een ochtend, taak 2 de middag, etc. Als de tijd om was, ging ik door naar de volgende. Dit werkte als stok achter de deur om niet eindeloos te blijven perfectioneren op één punt. Ik wist dat er nog een volgende taak klaarstond die ook aandacht moest krijgen.

• Efficiënter en toch kwaliteit: Ik ontdekte dat efficiënter werken niet ten koste hoefde te gaan van kwaliteit. Eerst was ik bang dat minder lang aan een taak werken zou betekenen dat het resultaat slechter werd. Maar doordat ik per taak gerichter werkte en achteraf eventueel nog kleine correcties kon doen als die nodig bleken, bleef de kwaliteit op peil. Sterker nog, collega’s zoals Bo, Frauke en Mandy gaven aan dat mijn output nog steeds goed was, maar wél sneller kwam. Het nieuwe systeem liet me zien dat “goed genoeg” werkelijk goed genoeg is: een taak die 90% af is en op tijd opgeleverd, kan beter zijn dan 100% af maar te laat.

Kortom, de omschakeling van hoog/midden/laag prioriteiten naar een geordende, genummerde takenlijst heeft me geholpen om mijn werk efficiënter in te richten én mijn perfectionisme stap voor stap los te laten. Ik werkte doelgerichter en had aan het einde van de dag concreter resultaat (meerdere afgeronde taken) in plaats van overal een beetje aan te hebben geschaafd. Deze ervaring neem ik zeker mee na de stage: een duidelijke planning met concrete volgorde houdt me gefocust en voorkomt dat ik verzand in perfectionistische details.

Visuele Tracker: Loslaten per Week

Onderstaande tabel toont per week of het is gelukt om minstens één taak los te laten zonder overmatig te herzien of overwerken. Een groen vinkje betekent dat het die week is gelukt (ik heb bewust iets ‘goed genoeg’ afgerond), een kruis betekent dat het niet of onvoldoende is gelukt.

We zien in dit overzicht duidelijk mijn progressie: in het begin lukte het niet om iets los te laten, rond week 3 kwam de eerste keer dat het wél lukte, in het midden (week 7) was er een kleine terugval, maar daarna heb ik elke week minstens één moment gehad waarop ik tevreden “genoeg is genoeg” kon zeggen. Deze visuele tracker laat zo in één oogopslag zien hoe ik gaandeweg mijn perfectionisme beter ben gaan beheersen en steeds consistenter binnen de gestelde grenzen ben gaan werken.